Carola kwam hier in 1956 wonen, toen ze 2 was. Er was woningnood na de oorlog. Haar oma kocht een woonboot voor haar ouders, dat lag in de vlothaven. Er kwam een plek vrij op het Jaagpad, met een paar buren. Op haar 18e ging ze het huis uit, en werkte als medisch secretaresse. Haar ouders stierven later, de laatste in 1985, toen is ze in 1986 teruggekomen.
Ze denkt dat er vanaf 1955 woonboten kwamen in de Schinkel, die hoorden toen bij woonwagens voor de wet. Nu is het liggeld zo hoog geworden, dat modaal het vrijwel niet meer kan ophoesten.
Het leukste vond ze de padfeesten, op het grasveld waar nu de paarden staan. Het slootje was er niet, dus je kon zo het weiland inlopen. En varen met z’n allen met de sloep van een van de buren. 2 van de vrouwen, waaronder ik, maakten het eten klaar en we vroegen aan iedereen fl.25,- voor eten en drinken en gingen de hele dag varen. De buren waren leuk en je woont ook heerlijk in de natuur.
Minder leuk vindt ze al het zwerfvuil. En de eilanden aan de overkant. Die geven veel geluidsoverlast en zwemmen naar de overkant en gaan dan op de rand van sommige boten zitten. Als men er iets van zegt, krijg je een grote mond terug. Sommige dingen zijn onhandig, je kan nooit je auto voor de deur zetten en zware dingen moet ze via internet bestellen.
De beste kant van de buurt vindt ze de onderlinge betrokkenheid, de buren bellen wel als ze haar even niet gezien hebben. Als je iets nodig hebt, helpen ze wel. Iedereen kent je, je verdwijnt niet anoniem in het niets verdwijnt. Dat heb je in een straat eerder. En fijn, dat er geen verkeer voor de deur is.
De minste kant vindt ze het parkeren op het parkeerterrein, het wordt steeds drukker. De sportschool daar trekt ook meer auto’s.
Ze was actief toen er ingebroken was, heeft ze een buurtalarm geregeld, voor de tijd van whatsapp. Het werkte niet, maar ja. En ze heeft parkeervakken geregeld bij het kleine parkeerplaatsje in de Vetterstraat, want er werden steeds bekeuringen uitgedeeld. Daarna hield het op met de bekeuringen.
Ze mist de nieuwsbrief van de VWZ niet.
De toekomst ziet ze somber want er komt dichtbij nog een brug over de Schinkel, er moeten dan 3 boten weg. De schepen die uit de sluis komen, moeten dan nog een keer wachten voor een open brug. De begraafplaats wordt ook bedreigd, er zouden een fiets en wandelpaden doorheen komen. Dat baart haar zorgen, je kan alles wel gaan asfalteren. Ze zou de natuur missen.
Het is een prima buurt, dat is het belangrijkste.