Het verzoek van bewoners om zo snel mogelijk bij de Nieuwe Meersluis extra dixies te plaatsen is door de gemeente Amsterdam afgewezen. Volgens de gemeente ‘heeft dit verschillende redenen, bijvoorbeeld omdat het moeilijk / niet te handhaven is. Bovendien voorzien wij dat het probleem voor de tuineigenaren zal verergeren door vuil en stankoverlast van de dixies‘. Het staat er echt! Poep en pis in mobiele toiletten is erger dan poep en pies in de tuin van omwonenden. Onbegrijpelijk, in het beroemde prentenboek*) moest de mol op zoek naar wie er nu op zijn hoofd gepoept had, wij weten waar het ‘gezeik’ vandaan komt. We weten wat er aan gedaan kan worden en nu wil de gemeente niet. Maar we hebben dezelfde boosheid als de mol!
Eigenlijk schuift de gemeente de oplossing op de lange baan: ‘we zijn aan het onderzoeken welke voorwaarden er gelden om een eventuele plaatsing incl schoonmaak (reiniging/legen) mogelijk te maken, maar de verwachting is dat het plaatsen van de dixies niet de structurele oplossing voor het probleem zal zijn‘. Heel bijzonder! Immers, er staan al dixies op tal van plaatsen in Amsterdam: bij de Schinkeleilanden, in het Vonderpark en al meer dan honderd jaar staat er pal voor het Koninklijk Concertgebouw tot ieders tevredenheid een publiek urinoir. VWZ neemt dan ook geen genoegen met de belofte om ‘een nieuwe bijeenkomst na het zomerreces aan te kondigen’. De viezigheid in tuinen en struiken bij de sluis moet gewoon stoppen, het is hier toch geen derde-wereld land? U hoort nog van ons.
*) Over de kleine mol die wil weten wie er op zijn kop gepoept heeft. Werner Holzwarth, Wolf Erlbruch. ISBN 9789061745822